تخصیص بهینه استانی بودجه: رویکرد مدل برنامه‌ریزی آرمانی

این مطالعه، یک مدل برنامه‌­ریزی آرمانی را جهت تخصیص بهینه استانی منابع  بودجه در راستای تحقق آرمان­‌های عمده کلان اقتصادی و اجتماعی کشور شامل کاهش نرخ بیکاری، کاهش نابرابری درآمدی و افزایش تولید و اشتغال و سطح سرمایه اجتماعی ارائه می­‌دهد. مدل طراحی شده، سطح بهینه تخصیص منابع بودجه را به استان­‌های کشور به طوری ­که در راستای تحقق آرمان­‌ها باشد تعیین می­‌نماید. نتایج تجربی برای استان­‌های کشور بر پایه ده شاخص عمده شامل سهم جمعیتی استان، سهم تولید ناخالص داخلی استان از کشور، نرخ بیکاری استان، نرخ باسوادی، نرخ مشارکت اقتصادی، ضریب نفوذ اینترنت، ضریب جینی، نسبت ارزش افزوده بخش‌­های عمده کشاورزی، خدمات و صنعت و معدن نشان می‌­دهد که اولأ همگرایی نسبی در توزیع بهینه استانی سهمی اعتبارات بودجه عمومی کشور وجود دارد و ثانیاً تحقق آرمان­‌های تعیین شده در استان­‌های بیشتر توسعه­‌یافته نیازمند تخصیص سطوح بالاتری از منابع مالی و بودجه‌­ای نسبت به استان­‌های کمتر توسعه یافته می­‌باشد و در واقع بیشتر هزینه­‌بر است. از این رو در راستای دستیابی به توسعه متوازن و همگرای منطقه‌­ای و رفع نابرابر‌ی‌­ها و ناهمگنی‌­های فضایی و مالی کشور پیشنهاد می‌گردد که به اندازه سهم تخصیص منابع بودجه به استان­‌های کمتر توسعه یافته افزوده شود و سهم تخصیص منابع بودجه استان­‌های مختلف همگرا شود.